jueves, enero 18, 2007

ANTES DE VIAJAR A ESPAÑA

Del día 12 al 17 de enero hemos predicado nuestros primeros ejercicios espirituales de 5 días en el Congo (hasta ahora eran de tres días): ha habido más de 40 participantes. Tenemos pensado repetir la experiencia sólo una vez por año dadas las dificultades económicas.

Ahora que estoy a punto de volver a mis tierras españolas (por dos meses) pienso que es muy difícil ser misionero en España: aquí en el Congo me han insultado por motivos raciales, pero no por motivos religiosos (lo contrario que en España). Pero esto no me desanima: con paciencia y esperanza en Dios, todo se alcanza.

8 Comments:

At 1/18/2007 12:51:00 p. m., Anonymous Anónimo said...

Verdaderamente, España y Europa son ahora continentes a evangelizar, ¿quien lo hubiera dicho hace 100 años?.

Ni las toneladas de papel bellamente escritos desde hace siglos, ni todas las teologías, ni todas las patrístícas... ¿de qué sirvió todo aquello?

Ahora necesitaríamos misioneros africanos o asiáticos aquí, será preciso antes de que la nave se hunda.

 
At 1/19/2007 10:20:00 p. m., Blogger Francesc Xavier Sanuy said...

No soy tan pesimista como tú, pero pienso que hay que hacer replanteos a fondo en la forma de evangelizar para mobilizar la reservas de cristianismo que hay en España.

 
At 1/19/2007 10:30:00 p. m., Blogger Francesc Xavier Sanuy said...

Corrección:

Donde dice: Mobilizar

Poner: Movilizar

 
At 1/23/2007 11:34:00 p. m., Blogger Daniel Vicente Carrillo said...

Hola, Francesc. Descubro tu blog ahora, y lo saludo. Me has hecho dudar con el comentario que dejaste en el mío. ¿Nos conocemos?

 
At 1/24/2007 01:24:00 p. m., Blogger Francesc Xavier Sanuy said...

Más o menos.

 
At 2/27/2007 11:00:00 p. m., Anonymous Anónimo said...

Hola Francesc, què tal?
Espero que la teva estància en Barcelona amb la teva família, amics i col.legues hagi estat profitosa. Cap a Suissa ... no?

Seguiré el teu blog amb periodicitat i si hi ha alguna cosa que em crida l'atenció ja t'ho faré saber. En qualsevol cas, t'animo a que no siguis mandrós i l'actualitzis periòdicament. Un suggeriment: posa imatges per poder-nos fer una idea més real de la teva tasca i la teva realitat als "profans".

Bueno, también comentaré en castellano, pero seguro que te anima ver mensajes en català, ya que seguro que te recuerda tus raíces. En tu estancia en BCN te vi como siempre, ni mejor ni peor. Realmente verte mejor es muy difícil, ya que siempre te recuerdo animado, fascinante y muy muy valiente. Te felicito y admiro por ello. Tu familia seguro que está orgullosísima de ti y tus amigos lo disfrutamos, allá donde estés. Mucha suerte y que todas tus espectativas se vean cumplidas.
Hasta pronto.

Gregorio

 
At 6/19/2007 10:17:00 p. m., Anonymous Anónimo said...

Hola Francesc, ya ves he venido al Congo porque te echaba de menos.
Me gusta ver tu hierba, es tan verde.
En España cada día está más seca, digo la hierba, a pesar de lo que está lloviendo, no para de llover.

Las rosas este año están más bonitas que núnca, por la lluvia.
Pero a pesar de que hay muchas rosas, los corazones están cada día más duros, por eso te necesitamos pero si crees que es ahí donde debes de estar, lo aceptaremos, echaré unas lagrimitas.

Muchos besos y abrazos para toda la gente del Congo y para tí un abrazo especial.

 
At 6/20/2007 10:14:00 a. m., Blogger Francesc Xavier Sanuy said...

Anónimo/a:

Creo saber quién eres, pero no estoy seguro.

¿Dónde soy más necesario? ¿Cómo saberlo? Lo que sí sé es que sólo daré fruto si realizo mi labor unido a Jesús y a la voluntad de Dios, por eso he de estar donde Dios me pide, no donde a mí me parezca mejor.

Lo que sí había pensado es que si Dios me hizo ir a Argentina y después al Congo es porque todavía no estaba preparado para la difícil misión en España... pero quién sabe dónde estaré dentro de unos años.

"Señor, mi corazón no es ambicioso, ni mis ojos altaneros. No pretendo grandezas que superan mi capacidad, sino que acallo y modero mis deseos como un niño en brazos de su madre. Espere Israel en el Señor ahora y por siempre".
(Sal 130)

Anónimo/a: quizá Dios está esperando que te dispongas para recibirlo a fondo para enviarte a dar testimonio de su amor en esa sufrida España. Ten esperanza.

 

Publicar un comentario

<< Home